تعریف نفقه در قانون مدنی

طبق ماده 1107 قانون مدنی نفقه به معنای این است از مسکن و غذا و البسه و اثاث البیت که بصورت متعارف با وضعیت زن تناسب دارد و خادم در صورت عادت زن به داشت خادم یا احتیاج او به واسطة مرض یا نقصان اعضاء.

همانطوری که در یک مادة 1106 قانون مدنی بیان گردیده است و در عقد دائم نفقه‌ی زن بعهدة شوهر است. از دیدگاه اسلام تأمین هزینة خانواده و از جمله مخارج شخصی زن، به عهدة مرد است و زن از این لحاظ هیچ مسئولیتی ندارد و تامین هزینه زن توسط شوهر، مخصوص مواردی نیست که زن از تأمین مخارج خود عاجز باشد بلکه در صورت ثروتمند بودن نیز همین حکم را دارد.

دو چیز از شرایط وجوب نفقه است :

1- دائم بودن نکاح

2- تمکین زوجه

بر این مسأله اجماع محقق است و هیچگونه قول مخالفی وجود ندارد. چنانچه در ضمن عقد نفقه شرط شده و یا قبل از عقد بر این توافق شده باشد و عقد نیز بر این مبنی جاری شود. این شرط صحیح و لازم الوفاء است.