شوهرم مرا کتک زد و از خانه بیرون کرد تکلیف قانونی چیست ؟

 پرسش مخاطب درباره واکنش قانون دربرابر مردی که با همسرش بدرفتاری کرده؛ اورا کتک زده و از خانه بیرون کرده است، این است:

با سلام شوهرم طی نه ماه زندگی مشترک سه بار من را مورد ضرب و جرح قرارداده است و طی یکماه اخیر با سوءرفتار و فحاشی رفتار میکرد بار آخر بنده را کتک زد و مرا با لباس خانگی از خونه بیرون کرد که با تقلا و برای حفظ آبرووارد خانه شدم. اقدام به شکایت کردم و با دریافت نامه پزشکی قانونی جلسه مشاوره در کلانتری برای ما تعیین شد که ایشان حضور پیدا نکرد و به گفته شد تا به رغم نبود شاهد عینی حین ماجرا اما ازهمسایه ها برای شنیدن صدای درگیری استشهاد جمع کنم. تاکنون سه شاهد زن و یک مرد استشهاد را امضا کرده اند. حال در این مرحله چند سوال دارم: 1) آیا این تعداد نفرات برای استشهادیه کافی است؟ 2) آیا در دادگاه می توانم با استناد به این استشهادیه و نامه پزشکی قانونی حرف خود را ثابت کنم؟ 3) با توجه به اینکه در حال حاضر آشتی کردیم ولی مشکل همچنان حل نشده مانده، تا چه مدت می توانم پرونده را پیگیری نکنم و دست نگه دارم در صورتی که میخواهم بایگانی شود تا برای روز مبادا آن را داشته باشم و بتوانم به آن استناد و پیگیری کنم؟ 4) آیا در صورتی که رای دادگاه به نفع من باشد می توانم به واسطه آن حق طلاق را کسب کنم با توجه به اینکه برای بار اول شکایت کرده ام؟ 5) لازم به ذکر است که من در طی این جریان محل زندگی را ترک نکردم و با شوهرم در یک مسکن زندگی می کنم، آیا در حال حاضر و پیش از صدور رای دادگاه می توانم از خانه خارج و در خانه پدرم ساکن بشوم چون مدام با استرس و اضطراب مواجه هستم؟

پاسخ کارشناسان :

۱.برای اثبات کلیه جرایم نیاز به دو شاهد هست؛ هر چند که قاصی می‌تواند بر اساس شهادت یک گواه یا وجود برخی امارات تصمیم مقتصی بگیرد. در رابطه با جرح تحت شرایطی می‌توانید با سوگند دیه را ثابت نمایید.

۲.تنها صرف استشهادیه کافی نیست؛ بلکه شهود لزوما باید در محکمه حاصر شوند. در صورتی که ایشان شخصا حاضر به حضور در دادسرا نبودند، نام و آدرس ایشان را اعلام کنید؛ دادسرا ایشان را احضار خواهد کرد.

۳.تا یک سال می‌توانید از دادسرا تقاضای ترک تعقیب نمایید.

۴.سوء رفتار زوج در صورتی که تداوم داشته باشد می‌تواند دلیلی برای اجبار زوج به طلاق تلقی شود که احراز آن با مقام قضایی است.

۵.اگر ثابت نمایید وجود شما در منزل زوج خوف جانی یا حیثیتی برای شما در برخواهد داشت، اجباری به زندگی در منزل زوج نخواهید داشت.