چرا باید قبول کنیم قرآن تحریف نشده است

• اهتمام خارق العاده پیامبر(ص) و صحابه در حفظ(حفظ در حافظه یا حفظ در کتابت)؛ و نیز مجموع بودن قرآن از زمان پـیامبر (ص ) (و لو آنكه مدوّن بین الدفتین نبود) كه یك واقعیت تاریخى است

دلایل متعددی بر عدم تحریف قرآن وجود دارد که چند مورد از آن ها را بیان می کنیم:

۱-آیات قرآن مبنی بر حفظ قرآن از تحریف خود دلیلی است که قرآن دچار تحریف نخواهد شد. البته باید توجه کرد که آیات بیان کننده این معنا، به دلیل فصاحت و بلاغت معجزه گونه شان قطعا جزو قرآن هستند و بعد از اثبات اصیل بودن این آیات می توانیم با استناد به آن، کم شدن از قرآن را نفی کنیم:
«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ؛[حجر/۹] ما قرآن را نازل كردیم و ما بطور قطع نگهدار آنیم.»
«لا یَأْتیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزیلٌ مِنْ حَكیمٍ حَمیدٍ؛[فصلت/۴۲] كه هیچ گونه باطلى، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى‏آید چرا كه از سوى خداوند حكیم و شایسته ستایش نازل شده است!»

۲- تواتر تاریخی قرآن دلیل عدم تحریف در آن است. و این امر از ضروریات است كه مجموع قرآن و همه بخشها و سوره ها و آیات آن از عهد رسالت در طى اعـصار و قرون و در جمیع طبقات مسلمانان به نحو متواتر نقل و قرائت شده است. و تواتر تاریخی یعنی اینکه واقعه ای را افراد زیادی به شکل یکسان نقل کنند در حالی که وجود هر گونه تبانی بین این عده، ممکن نباشد. این چنین دلیلی می تواند هر مطلب تاریخی را به نحو یقینی اثبات کند.

۳- احادیثی که به نحو لفظی یا معنوی متواتر هستند. مانند حـدیـث مـشـهور ثقلین (من در میان شما دو یادگار گرانبها باقى مى گذارم , كتاب الهى و عترتم كه اهل بیت من است … ) كه از طرق شیعه و سنی نقل شده است. و مطابق آن قرآن و عترت در کنار یکدیگر هستند و تا رسیدن به حوض کوثر (بعد قیامت)  از یکدیگر جدا نخواهند شد. و تمسک به آن ها انسان را از گمراهی نجات می دهد. اگر قرآن دچار تحریف شده باشد، از عترت جدا شده و از سویی تمسک به آن ضامن نجات از گمراهی نخواهد بود.

۴- اجماع تمام علمای اسلام از شیعه و سنی از صدر اسلام تاکنون دلیلی بر عدم تحریف قرآن است.

۵- اهتمام خارق العاده پیامبر(ص) و صحابه در حفظ(حفظ در حافظه یا حفظ در کتابت)؛ و نیز مجموع بودن قرآن از زمان پـیامبر (ص ) (و لو آنكه مدوّن بین الدفتین نبود) كه یك واقعیت تاریخى است؛، جزو ادله اثبات عدم تحریف مى دانند.

۶- دلیل یا قرینه مـؤیـده دیگر این است كه هیات تهیه و تدوین محصف امام [عثمانى] بسیارى از كلمات قرآنى را كـه شاید تعداد آنها از صد فقره بیشتر باشد بر خلاف قواعد املاى درست عربى نوشته و مرتكب اغلاط املایى شده اند و این تفاوت كتابت یا اغلاط املایى (مثلا مسیطر را به صورت مصیطر نوشته اند)  عینا تاكنون محفوظ مانده است. و هیچ کس حتی آن ها را تغییر نداده است. یـا بسم اللّه الرحمن الرحیم را بر سر ۱۱۳ از ۱۱۴ سوره قرآنى نوشته اند ولى به حق و به تبعیت از وحى بر سر سوره توبه یا برائت ننوشته اند و هیچ گونه اصلاح قیاسى و اجتهاد و تصرفى را روا نداشته اند. ایـن اهـتـمام والا و حفظ غرائب و سهوها یا اغلاط املایى، به بهترین وجه حاكى از صحت جمع و تدوین و مصونیت قرآن از هرگونه تغییر خودسرانه و افزایش و كاهش است.

۷- اعجاز قرآن در فصاحت و بلاغت و تحدی قرآن در آوردن سوره ای نظیر آن نشان می دهد که قرآن تحریف نشده است. و اگر تحریفی صورت گرفته باشد باید فصاحت از بین رفته باشد یا اینکه بشر توانسته باشد نظیر قرآن را بیان کند.
البته باید توجه کرد که منظور از تحریف در این بحث، تحریف لفظی است و الا قرآن دچار تحریف معنوی شده است و عده ای معنای حقیقی قرآن را با معانی جعلی عوض می کنند و آیات را با طرح در غیر موضع خودش دچار تحریف می کنند.