درباره بازداشت موقت و شرایط آن

بازداشت در لغت به معنای منع، جلوگیری، توقیف و حبس است.

بازداشت موقت مهم‌ترین و شدیدترین قرار تأمین کیفری است که به موجب آن به منظور تضمین دسترسی به متهم در مواقع لزوم، آزادی او به طور موقت سلب می¬شود. به صورت عامیانه یک نوع قراری است که متهم به جرمی که احتمالا انجام داده حداقل تا یک ماه زندانی می‌شود و با هیچ سند و ضمانتی نمی شود وی را آزاد کرد و تا چند ماه هم قابل تمدید است.

صدور قرار بازداشت موقت همیشه در شرایط سخت باید لحاظ شود  و هر گاه قرینه‌ها و دلایل و نشانه‌های موجود دلالت بر توجه اتهام به متهم کند این قرار توسط قضات دادسرا (دادیاران- بازپرس-دادستان) صادر خواهد شد.

بازداشت موقت اختیاری

در چه جرم‌هایی قرار بازداشت موقت صادر می‌شود؟

الف) جرم‌هایی که مجازات قانونی آنها اعدام و قطع عضو باشد

ب) جرم‌هایی عمدی که مجازات قانونی آن سه سال حبس و بیشتر باشد

ج) در مواردی که آزاد بودن متهم موجب از بین رفتن آثار و دلایل جرم  شده یا باعث تبانی با متهمان دیگر و یا شهود یا مطعین واقع شده و یا سبب شود که شهود از ترس متهم حاضر به شهادت نباشند همچنین وقتی که احتمال فرار یا مخفی شدن متم باشد و به طریقی نتوان از ان جلوگیری کرد

د) در قتل عمدی با تقاضای اولیاء دم برای اقامه دلیل و مدرک حداکثر به مدت 6 روز

در جرایم منافی عفت مثل زنا هم وقتی جنبه عمومی داشته باشد و در صورتی که قاضی تشخیص دهد آزادی متهم باعث فساد می‌شود می‌توان قرار بازداشت موقت صادر کرد

بازداشت موقت اجباری

اما در جرم‌های زیر حتما باید قرار بازداشت موقت صادر شود و قاضی مکلف به اطاعت است:

در قتل عمد- آدم ربایی- اسید پاشی – محاربه- افساد فی الارض.

در جرایمی که مجازات قانونی آن اعدام یا حبس ابد باشد.

در جرایم مثل سرقت -کلاهبرداری -اختلاس- ارتشاء -خیانت در امانت -جعل و استفاده از سند مجهول در صورتی که متهم حداقل یک سابقه محکومیت قطعی و یا دو یا بیشتر سابقه محکومیت غیر قطعی به علت ارتکاب هر یک از جرائم مذکور داشته باشد.

در صورتی که در کلیه جرایمی که به موجب قانون خاص مقرر شده باشد.