نگاه قانون به تنبیه کودکان

• اما بر طبق ماده 2 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب 1381 هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه‌ جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ‌ممنوع است.

بر طبق ماده 1179 قانون مدنی ابوین (پدر و مادر) حق تنبیه طفل خود را دارند ولی به استناد این حق نمی توانند طفل خود را خارج از حدود تادیب تنبیه نمایند.

بر طبق ماده 1179 قانون مدنی ابوین (پدر و مادر) حق تنبیه طفل خود را دارند ولی به استناد این حق نمی توانند طفل خود را خارج از حدود تادیب تنبیه نمایند. همانطور که مشخص است ماده مذکور اجازه داده است که والدین در حد متعارف به منظور تادیب طفل خود را تنبیه کنند ولی متاسفانه ماده مذکور کمی ابهام دارد و حدود تادیب و تنبیه را مشخص نکرده است و آن را به شرایط خانواده وعرف واگذار کرده است اما ملاک کلی و مهم این ماده این است که تنبیه نباید خارج از حدود تادیب باشد و دیگر اینکه فقط پدر و مادر حق تنبیه بدنی متعارف را دارند و نه اشخاص دیگر مثل برادر، خواهر، معلم و …

ولی امروزه روانشناسان معتقدند که تنبیه بدنی کودک به جهت تربیت او تاثیر چندانی ندارد و چه بسا که آثار مخرب آن بیشتر هم باشد.

اما بر طبق ماده 2 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب 1381 هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه‌ جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ‌ممنوع است.

ماده 4 قانون مذکور اشاره دارد: هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده‌گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و‌مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون (10.000.000) ریال جزای‌ نقدی محکوم می‌گردد. با این وصف حتی والدین حق آزار، اذیت و صدمه جسمی و روحی نسبت به کودکان ندارند. کودک آزاری از جرایم عمومی محسوب می شود و هر کس می تواند به محض شاهد کودک آزاری حتی توسط والدین طفل مراتب را به مراجع قضایی یا اورژانس اجتماعی اطلاع دهد.

در ماده 6 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان آمده است که کلیه افراد و مؤسسات و مراکزی که به نحوی مسؤلیت نگاهداری و‌ سرپرستی کودکان را بر عهده دارند مکلفند به محض مشاهده موارد کودک آزاری مراتب را‌ جهت پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضائی اعلام نمایند ‌تخلف از این تکلیف موجب حبس تا شش ماه یا جزای نقدی تا پنج میلیون(5.000.000) ‌ریال خواهد بود

مقرره دیگری که در خصوص تادیب کودکان در قوانین است بند ت ماده 158 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 است. در این بند چنین آمده است :« اقدامات والدین و اولیای قانونی و سرپرستان صغار و مجانین كه به منظور تأدیب یا حفاظت آنها انجام می‌شود، مشروط بر اینكه اقدامات مذكور در حد متعارف و حدود شرعی تأدیب و محافظت باشد قابل مجازات نیست.»

حسب نظریه مشورتی 7/1062 – 1372/4/8 اولیاء قانونی شامل آموزگاران و معلمان نمی شود. لذا هیچ معلمی حق تنبیه بدنی را ندارد.