کودک آزاری و بررسی حقوقی این عمل

• پاك ‌نهاد در پایان درباره ناهنجاری‌های ایجاد شده توسط كودكان آزاردیده گفت: این كودكان در سنین كم عكس‌العملی از خود نشان نمی‌دهند، اما در آینده دست به انتقام‌جویی می‌زنند.

یك وكیل دادگستری با اشاره به تعریف مفهوم كودك و احكام كودك‌آزاری در قانون گفت: تعریف مجزایی از كودك آزای نشده است و در این زمینه خلاء قانونی وجود دارد.

ندا پاك ‌نهاد در گفت‌وگو با خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با اشاره به مفهوم “كودك” در قوانین بین‌المللی و قوانین جمهوری اسلامی ایران به عنوان كسی كه كمتر از 18 سال داشته باشد، گفت: طبق ماده دوم قانون حمایت از كودك، هرگونه صدمه جسمی، روحی و اخلاقی به كودك كه سلامت جسم و روان او را به مخاطره بیندازد، كودك‌آزاری محسوب می‌شود.

وی در ادامه با اشاره به احكام حقوقی كودك‌آزاری در ایران، برخی از آنها را این‌گونه برشمرد: ماده 147 و 607 قانون مجازات اسلامی، مربوط به آزار روانی و توهین به كودك و منظور كردن 74 ضربه شلاق در قبال این جرم. ماده 642 مجازات اسلامی، كودك‌آزاری ناشی از ترك فعل – به معنی عدم پرداخت نفقه از سوی پدر- ممنوعیت كار كشیدن از كودك زیر 15 سال. ماده 79 قانون كار، كودك آزاری ناشی از بهره‌گیری خلاف – به معنی استفاده‌های ابزاری از كودك- و منظور كردن شش تا 12 ماه زندان یا پرداخت جزای نقدی از یك تا 20 میلیون ریال در قبال این جرم و كودك‌ آزاری جسمی و جنسی.

این وكیل دادگستری بر نبود یك تعریف مجزا برای جرم كودك‌آزاری در قانون، آن را یك خلاء قانونی تلقی كرد و گفت: با وجود تدابیر مربوط به كودك‌آزاری در قانون، ضمانت اجرای كیفری نقش پیشگیرانه‌ای نداشته است.

پاك‌نهاد در بخش دیگری از سخنانش درباره راهكارهایی برای كاهش میزان كودك آزادی و حمایت از این كودكان اظهاركرد: باید از ظرفیت قانونی ماده 1173 و مواد بعدی استفاده و نهادها و مراكزی ایجاد شود تا بعد از محرز شدن عدم صلاحیت والدین، ‌كودكانشان به این سازمان‌ها سپرده شوند.

وی در ادامه درباره ازدواج مجدد والدین تذكر داد: فرد باید قبل از ازدواج فرزندش را از نظر روحی درآمادگی كامل قرار دهد و یا به مراكز مشاوره مراجعه كند.

این وكیل دادگستری همچنین به ویژگی های آزاردهنده‌ی كودك اشاره كرد و گفت: آنها خود اكثرا تعادل روحی كامل را ندارند و اكثرا معتاد هستند و تحت تاثیر نشئگی ناشی از مصرف حالت طبیعی خود را از دست داده اند و در حالت تحریك‌پذیری مضاعف دست به آزار جسمی و جنسی كودك می زنند.

پاك ‌نهاد در پایان درباره ناهنجاری‌های ایجاد شده توسط كودكان آزاردیده گفت: این كودكان در سنین كم عكس‌العملی از خود نشان نمی‌دهند، اما در آینده دست به انتقام‌جویی می‌زنند. ناامن بودن فضای خانه برای كودك می‌تواند منجر به فرار و نیز رو آوردن وی به بزهكاری شود.