کودکان کار
-
قانون درباره کودکان کار چه می گوید ؟
کودک‌آزاری طبق تعریف ماده ۲ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب سال ۱۳۸۱، به هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که منجر به صدمه جسمی و روحی و روانی شود و سلامت جسم و روان را به مخاطره افکند، گفته میشود. پرداختن به مقوله کودک که یکی از آسیب‌پذیر‌ترین گروه‌های اجتماعی است، به عنوان یکی از مبانی حقوق بشر واجد اهمیت فراوانی است. در قوانین جمهوری اسلامی ایران، کودک به فردی اطلاق میشود که به سن بلوغ نرسیده باشد. قانون مدنی در تبصره یک ماده ۱، ۲، ۱، ۰، سن بلوغ در پسران را ۱، ۵ سال تمام قمری و در دختران ۹ سال تمام قمری عنوان کرده است؛ بنابراین از نظر قانون مدنی، دختری که ۹ سال قمری و پسری که ۱، ۵ سال تمام قمری دارد، بالغ محسوب میشود. سیدعلی شاه‌صاحبی، حقوقدان و وکیل پایه‌یک دادگستری با بیان این مطلب اظهار کرد: با توجه…
بیشتر بخوانید » -
دید قانون و قوانین ایران درباره کودکان کار چیست
فردی که از کودکی به‌جای تحصیل و تفریح، موظف به تأمین اقتصادی و معیشتی خود و خانواده خود است، کودکی خود را تباه‌شده می‌بیند و هیچ‌گاه فرصتی برای آموزش‌وپرورش یا مهارت‌آموزی که بتواند تأمین‌کننده ضمانت شغلی او در آینده باشد، پیدا نمی‌کند. کودکان کار به کودکان کارگری گفته میشود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته میشوند، کار کودک نزد بسیاری از کشورها و سازمانهای بین المللی فعالیتی استثماری تلقی میشود. در بیشتر کشورهای جهان، کار کودک شامل کار در مزارع، کارخانه‌ها، معادن و بخشهای خدماتی است و مشاغل کاذبی چون دست‌فروشی را هم در برمی‌گیرد؛ کودکان کار اکثراً به‌صورت آزاد یا خیابانی، نیمه‌وقت و تمام‌وقت، فصلی و کارمزد مشغول کار هستند. کار کودکان بسیار معمول است و می‌تواند شامل کار در کارخانه، معدن، روسپی‌گری، کشاورزی، کمک در کسب‌وکار والدین، داشتن کسب‌وکار شخصی (مانند فروش غذا) یا کارهای نامتعارف باشد، ناپذیرفتنی‌ترین شکلهای کار کودکان استفاده نظامی…
بیشتر بخوانید »