-
قانون گذار ایرانی در مواد متعددی تاکنون اداره کنندگان دستههای مخالف امنیت کشور را مورد تهدید به مجازات قرار داده است و به عبارت دیگر این جرم که در ماده 498 قانون تعزیرات مصوب 1375 وضع شده است
مقدمه
از مهمترین ارزشها برای همه مردم، حاکمیت ملی کشور آنهاست و این مساله در کشور ما که مبتنی بر ارزشهای اسلامی و رهبری ولی فقیه که بر پایه قرآن و معارف اهلبیت مسوول اداره کشور است اهمیت بیشتری نیز پیدا میکند؛ تلاش مسوولین در جهت حفظ قدرت و حاکمیت در نظام اسلامی با توجه به خطراتی که جرایم علیه امنیت میتوانند برای این حاکمیت و استقلال پیدا کند، از قدیم الایام قوانین بسیار سختی در مورد جرایم علیه امنیت وضع گردیده است؛ این جرایم که از مجموع آنها با عناوینی همچون جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی که تقریباً معادل «Offence against the security of the state» میباشد، خودش جرایم گونه گونی را در بر میگیرد، که بخش حقوق سایت تبیان در صدد شرح برخی از اقسام آن میباشد و به تدریج به شما تقدیم میگردد، امید که گامی مثبت در جهت آموزش معلومات حقوقی تلقی گردد.
مهمترین عناوین جرایم علیه امنیت در جهان
عناوین جرایم علیه امنیت در جهان بسیارند لکن از نظر نگارنده میتوان برخی از مهمترین این جرایم را اینگونه بر شمرد؛
– جرم شورش
– جرم نزاع جمعی
– جرم جاسوسی
– جرم بینظمی خشونت آمیز
– جرم قیام مسلحانه
– جرم ترور شخصیتهای سیاسی
جرم اداره دستههای اغتشاش
قانون گذار ایرانی در مواد متعددی تاکنون اداره کنندگان دستههای مخالف امنیت کشور را مورد تهدید به مجازات قرار داده است و به عبارت دیگر این جرم که در ماده 498 قانون تعزیرات مصوب 1375 وضع شده است شبیه ماده 11 قانون تعزیر است سال 1362میباشد. ماده مورد اشاره (498) مجازات اداره کنندگان و تشکیل دهندگان دستههای اغتشاش را در عرض یکدیگر و برابر دانسته است.
مطابق این ماده جرم اداره کنندگان دستههای اغتشاش (برهم زننده امنیت) عبارت است از اینکه با هر مردمی دسته، جمعیت یا شعیه جمعیتی که بیش از دو نفر در داخل یا خارج از کشور تحت هر عنوان یا اسمی که باشد تشکیل دهد یا اداره نماید که هدف آن برهم زدن امنیت کشور باشد.
شرایط تحقق جرم اداره جمعیت یا دسته اغتشاش
شرط یکم: وجود دسته حداقل 3 نفر
مطابق ماده 498 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 بیش از 2 نفر بودن دسته اغتشاش ضروری است؛ البته کمتر از این تعداد نیز مجازات اعمال خلاف قانون خود را دارند اما مدیر دسته اغتشاش در کمتر از 3 نفر به لحاظ قانونی معنا ندارد، و باید توجه داشت لازم نیست یکی از حداقل 3 نفر، خود اداره کننده باشد بنابراین اداره کنندگان از فاصله دور نیز مجازات میشوند.
بعلاوه باید توجه نمود که شغل پست و حتی جنسیت مرتکبان از این منظر فاقد اهمیت است و کسانی که هر چند مسوولیت بالایی داشته باشند نیز به این مجازات باید محکوم شوند.
شرط دوم: احراز هدف برهم زدن امنیت
هر چند لازم نیست اداره کنندگان دسته اغتشاش خودشان به هدفشان اعتراف کنند و این قصد را میتوان از اعمال آنها احراز کرد لکن نباید هر گونه گروه و دسته معترض را اغتشاشگر نامید و آنها را بر هم زننده امنیت تلقی کرد.
مجازات مدیران دستههای اغتشاش در ایران
برابر مجازاتی که در ماده 498 قانون تعزیرات مصوب 1375 برای اداره کنندگان و تشکیل دهندگان این دستهها مقرر گردیده است، مجازاتهای گونهگونی در انتظار آنها خواهد بود بدین ترتیب که:
مجازات اول: اعدام
البته در صورتیکه شخص اداره کننده دسته محارب شناخته شود و دادگاه بتواند آن شرایط را احراز کند [شرایط محارب را در مقالههای آتی تقدیم خواهیم نمود]
مجازات دوم: حبس
اگر شخص به هر دلیل اعدام نشود باید به حبس از دو تا ده سال محکوم شود.
در مقالات آتی بیشتر در مورد مجازات اغتشاش و خود اغتشاشگران قلم میفرسائیم.
زهروی
گروه جامعه وسیاست
منابع و مأخذ:
-قانون مجازات اسلامی تألیف، علیرضا میرزایی
– جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی، دکتر حسین میرمحمد صادقی
– تورّم جمعیت کیفری زندانها بر پیکر سیاست جنایی قانون گذارانه، رضا زهروی
– حقوق جزایی اختصاصی، دکتر ایرج گلدوزیان
– جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی، دکتر ضیاءالدین پیمانی
– و …