مقالات دینی و مذهبی
-
فرق بین مومنین و مسلمین در قران چیست ؟
قرآن كریم مؤمنان حقیقی را چنین توصیف كرده و نشانههای ایمان را چنین بیان میكند: “مؤمنان تنها كسانی هستند كه هر وقت نام خدا برده شود، دلهایشان (از عظمت خدا و احساس مسئولیت در برابر وظایف الهی) ترسان میگردد قرآن می فرماید: “قالت الأعراب آمنا قل لم تؤمنوا و لكن قولوا اسلمنا و لمّا یدخل الایمان فی قلوبكم؛ عرب های بادیه نشین گفتند: ایمان آورده ایم، بگو: شما ایمان نیاورده اید، ولی بگویید اسلام آورده ایم. اما هنوز ایمان وارد قلب شما نشده است”. طبق این آیة شریف تفاوت اسلام و ایمان در این است كه اسلام شكل ظاهری قانونی دارد و هر كس شهادتین “أشهد أن لا إله الاّ الله و أشهد أنّ محمداً رسول الله” را بر زبان جاری كند،در سلك مسلمانان وارد می شود، و احكام اسلام بر او جاری می گردد، ولی ایمان یك امر واقعی و باطنی است و جیاگاه آن قلب آدمی است،…
بیشتر بخوانید » -
زنان سوره یوسف را بخوانند یا خیر ؟
معنایی که از این حدیث در ذهن بسیاری متبادر می شود و سبب می شود آن را انکار کنند، این است که وجود داستان زلیخا در سوره یوسف و بیان بی عفتی او تاثیر سوء بر زنان می گذارد قال امیرالمؤمنین(ع): «لا تعلّموا نساءكم سورة یوسف و لا تقرأوهن ایّاها فانّ فیها الفتن و علّموهن سورة النور فانّ فیها المواعظ.[۱] امیرالمؤمنین(ع) فرمود: به زنان خود سوره یوسف را یاد ندهید و آن را بر آنان نخوانید كه در آن آزمایشهاست بلكه به آنان سوره نور را یاد بدهید كه در آن پندهاست.» می توانیم به راحتی بگوییم که این حدیث مرفوعه است و خود را از بررسی آن کنار بکشیم! اما قطعا مرفوعه بودن، با جعلی بودن حدیث تفاوت دارد و ما نمی توانیم بیان شدن چنین سخنی را از حضرت علی (ع) با قاطعیت انکار کنیم. بنابراین بهتر است در معنای آن دقت کنیم. معنایی که از این…
بیشتر بخوانید » -
آیا در قرآن گفته شده زن را تنبیه کنیم ؟
در آیه ۳۴ سوره نساء بعد از بیان جایگاه مدیریتی مرد و مسئولیت های او، و اشاره به زنان صالح، بحثی درباره زنان ناشزه مطرح می کند. یک خال بر روی گونه می تواند سبب زیبایی و جمال بیشتر گونه باشد، اما اگر همان خال به تنهایی دیده شود، منظره ای کریه خواهد داشت. احکام و دستورات قرآنی نیز همه باید به صورت یک مجموعه منسجم دیده شود و هر چیز در سر جای خود نشانده شود، تا مطلب صحیح فهمیده شود. و الا انسان جز خسران خود، تاثیر دیگری ایجاد نمی کند: «أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ یَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْیٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یُرَدُّونَ إِلى أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ؛[بقره/۸۵] آیا به بعضى از دستورات كتاب آسمانى ایمان مى آورید، و به بعضى كافر مى شوید؟! براى كسى از شما كه این عمل (تبعیض در…
بیشتر بخوانید » -
چرا روز شنبه در قرآن حرمت دارد
اى كسانى كه كتاب (خدا) به شما داده شده! به آنچه (بر پیامبر خود) نازل كردیم- و هماهنگ با نشانه هایى است كه با شماست- ایمان بیاورید “سبت” در لغت به معنى تعطیل عمل براى استراحت است و اینكه در قرآن در سوره “نبا” مى خوانیم «وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً؛[نباء۹/] خواب شما را مایه راحت شما قرار دادیم» نیز اشاره به همین موضوع است، و روز شنبه را از این جهت” یوم السبت” نامیده اند كه برنامه هاى كسب و كار معمولى در آن تعطیل مى شد، سپس این نام بر این روز باقى ماند.[۱] آیات متعددی در قرآن به مساله حرمت روز شنبه پرداخته است که مساله ای مرتبط به قوم یهود است: «وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذینَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ؛[بقره/۶۵] به طور قطع از حال كسانى از شما، كه در روز شنبه نافرمانى و گناه كردند، آگاه شده اید! ما به آنها…
بیشتر بخوانید » -
چرا باید قبول کنیم قرآن تحریف نشده است
اهتمام خارق العاده پیامبر(ص) و صحابه در حفظ(حفظ در حافظه یا حفظ در کتابت)؛ و نیز مجموع بودن قرآن از زمان پـیامبر (ص ) (و لو آنكه مدوّن بین الدفتین نبود) كه یك واقعیت تاریخى است دلایل متعددی بر عدم تحریف قرآن وجود دارد که چند مورد از آن ها را بیان می کنیم: ۱-آیات قرآن مبنی بر حفظ قرآن از تحریف خود دلیلی است که قرآن دچار تحریف نخواهد شد. البته باید توجه کرد که آیات بیان کننده این معنا، به دلیل فصاحت و بلاغت معجزه گونه شان قطعا جزو قرآن هستند و بعد از اثبات اصیل بودن این آیات می توانیم با استناد به آن، کم شدن از قرآن را نفی کنیم: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ؛[حجر/۹] ما قرآن را نازل كردیم و ما بطور قطع نگهدار آنیم.» «لا یَأْتیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزیلٌ مِنْ حَكیمٍ حَمیدٍ؛[فصلت/۴۲] كه هیچ…
بیشتر بخوانید » -
چگونه بفهمیم خدا از ما راضی است یا خیر
رضایت پروردگار یك نشانه روحی در انسان دارد و آن شادی دل، سبكی قلب و سهل گیری در برابر شدائد دنیا است، دریافت و درك این حالت، بسته به هر شخص متفاوت است، واضح است كه خداوند با انجام فرائض و اعمالی كه به آنها امر فرموده (مثل نماز، روزه، جهاد، امر به معروف، احترام به والدین و…) خشنود است و از منهیات ناراضی. در روایتی از حضرت امام باقر همین معنا را مییابیم: «خدا سه چیز را در سه چیز دیگر پوشانده: خشنودی اش را در طاعتش قرار داده، پس هیچ طاعتی را كم مشمار، شاید رضایت خدا در آن طاعت باشد. دوم: خشمش را در معصیت پوشانده، پس معصیتی را ناچیز مشمار، شاید خشم او در آن معصیت باشد. سوم: اولیائش را در مردمان پنهان كرده، پس كسی را تحقیر مكن! شاید همو ولی خدا باشد.»[۱] بنابراین وقتی به كار خوبی دست میزنید و نیت قربة الی الله…
بیشتر بخوانید » -
غیبت چیست ؟ چرا غیبت می کنیم
آیا بررسی كارهای مسئولی از مسئولان نظام جمهوری اسلامی در غیاب او از نظر شرع مقدس، غیبت محسوب می شود؟ غیبت آن است كه عیب پنهانی كسی را پشت سر او بگویند.[۱] اگر صفت ناروا در شخصی باشد یا كاری انجام داده باشد كه گناه است و دیگران از آن بی اطلاع اند و دوست ندارد كسی آن را برای دیگران بازگو كند، بازگو كردن آن پشت سر او برای دیگران غیبت است.[۲] که غیبت هم برای گوینده و هم برای شنونده حرام است.[۳] در این جا برای روشن تر شدن مصادیق غیبت به نقل بعضی از استفتاها می پردازیم: سؤال: آیا انتقاد از مسئولین كشور و شهر، غیبت محسوب می شود؟ جواب: چنانچه هدف كوچك كردن آنها باشد، حرام است.[۴] سؤال: آیا در مسائل سیاسی و اجتماعی غیبت جایز است؟ ملاك و میزان چیست؟ جواب: اگر عنوان غیبت داشته باشد، جایز نیست.[۵] سؤال: آیا غیبت كردن از یك نفر…
بیشتر بخوانید » -
چطور جلوی هوسهای نفسانی خود را بگیریم
سالك بعد از فراغت از محاسبه و بازنگری اعمال روزانه و محاكمه و مقصر دانستن خویش، باید ازخود انتقاد كند: چرا فلان كار زشت و قبیح را انجام دادی و فلان كار زیبا و حَسَن را ترك كردی؟ علمای اخلاق برای مبارزه و خنثی نمودن تمایلات و هواهای نفسانی، راه های مختلفه ای را پیشنهاد كرده اند، از جمله (مرابطه). یكی از حساس ترین مسیر سالكان الی الله(مرابطه) است كه بدون عبور از این نقطه، راه تكامل به بن بست منتهی می شود. مرابطه در لغت به معنای(به یكدیگر پیوستن) و در اصطلاح اهل سلوك به معنای(به خودپیوستن ) و نگران احوال خویشتن بودن است. (مرابطه)دارای چهار حالت یا چهار مرحله است: مشارطت، مراقبت، محاسبت و معاینت. مشارطه: آن است كه با خود عهد كند و پیمان ببندد كه در انجام وظایف كوتاهی نكرده و از دستورهای شرع تجاوز ننماید. این عهد و پیمان در صورتی مؤثر است كه هر…
بیشتر بخوانید » -
همه چیز درباره توریه و مستثنیات دروغ
در حدیث معروفى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «لَیْسَ شَىْءٌ مِمّا حَرَّمَ اللّهُ اِلاّ وَقَدْ اَحَلَّهُ لِمَنِ اضْطُرَّ اِلَیْهِ؛ هیچ حرامى الهى نیست مگر این كه خداوند آن را براى كسى كه مضطر شده است حلال فرموده» دروغ به لحاظ اخلاقی از بزرگترین گناهان است و به لحاظ شرعی از حرام های مسلم شریعت است، زیرا کلید تمامی بدی ها و سرمنشأ همه شرها است. امام حسن عسکری در این باره فرموده اند: «جُعِلَتِ الْخَبائِثُ كُلُّها فى بَیْت وَ جُعِلَ مِفْتاحُهُ اَلْكِذْبَ؛ تمام پلیدى ها در اتاقى قرار داده شده و كلید آن اتاق، دروغ است»[۱] دروغ آدمی را از جرگه اهل ایمان خارج و در زمره اهل کفر و نفاق وارد می نماید و بازتاب سوء فراوان بر نفس، روح و شخصیت انسان دارد. از امیرمؤمنان على(علیه السلام) نقل شده است که فرمودند: «لا یَجِدُ الْعَبْدُ طَعْمَ الاْیمانِ حَتّى یَتْرُکَ الْکِذْبَ هَزْلَهُ وَجِدَّهُ؛ انسان هیچ گاه طعم…
بیشتر بخوانید »